Günlerdir orada yaşıyor, görevlerini yapıyorlardı.
Bir sabah minicik, yavru bir mikrop daha doğmuştu.
İşte o sabah koca adam otobüste hapşıranca milyonlarca yavrusu ile mikrop âilesi havaya yayıldı.
Minicik yavru ne olduğunu anlayamadan kendini başka bir dünyada baş aşağı düşer buldu.
Yanından geçen büyük kardeşlerinden birinin koluna yapışıp, "Ne olur beni bırakma" diye yalvardı.
Ondan sonra büyük kardeşi yavruyu hiç kolundan bırakmadı.
İki kardeş havada savrula savrula giderlerken bir çocuğun elindeki kağıt paranın üzerine yapıştılar.
Orada onlar gibi daha birçok aileden mikroplar vardı.
Büyük kardeş yavruya: "Burada güvencedeyiz; biz o kadar küçüğüz ki, ancak bir âletle bakarlarsa bizi görebilirler" dedi.
Bu para, elden ele dolaştıktan sonra bir okulun kantinine geldi. Kantinden şeker alan Tolga, parayı cebindeki tertemiz mendilin yanına koydu. Nezle mikrop âilesi sevinçle bağırarak mendile atladılar. Bütün mikroplar alkış tuttular.
Tolga mendili burnuna götürünce hepsi buruna atladılar.
Kardeş mikroplar da silgiye geçtiler; çünkü, Tolga'nın silgisi mendilinin yanında idi.
Tolga Halil'in sıra arkadaşı idi.
Halil o gün birkaç defa Tolga’nın silgisini istedi.
Böylece mikrop kardeşler Halil'in elinin derisine yarleştiler.
Büyük kardeş yavruya dedi ki: "Nasılsa bu çocuk elini ağzına burnuna götürecek; iste o zaman âilemizi solunum yolunda kurarız." Fakat Halil o gün elini hiç ağzına burnuna götürmedi.
Eve döndüğünde Halil'i kardeşleri Çiğdem ve Yasemin sevinçle karşıladılar.
Halil, önce önlüğünü çıkarıp silkeleyerek balkona astı.Sonra banyoya girip ellerine sabunla güzelce yıkadı."Haydi kardeşlerim artık oynayabiliriz" dedi.
Mikrop kardeşler birbirlerini sabun köpükleri arasında kaybederek musluktan ağlaya ağlaya akıp gittiler.
Böylece Halil, milyonlarca üreyecek olan mikroplardan korunmuş oldu.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder